Ustawienia blokowania

Podstawowymi nośnikami ustawień blokowania w najnowszej wersji programu są: Atlas, Grupy użytkowników, konto użytkownika.

W przeciwieństwie do ustawień monitorowania (które mają z góry zdefiniowaną listę możliwych ustawień), ustawienia blokowania opierają się na definiowaniu dowolnie dużej liczby reguł blokowania.

Atlas nie zawiera żadnych domyślnych ustawień blokowania, o ile nie zostały one utworzone w wyniku procesu migracji danych z nVision 9.

W nVision 10 usunięta została domyślna akcja blokowania stron: „Zablokuj wszystkie strony oprócz poniższych“. W sytuacji gdy administrator nie skonfigurował żadnych reguł blokad stron, dostęp do wszystkich stron internetowych nadal jest możliwy (program zachowuje się tak, jakby akcja domyślna była zawsze ustawiona na „zezwól na wszystkie strony oprócz poniższych“). W praktyce oznacza to, że strona, która nie pasuje do żadnej ze zdefiniowanych reguł, nie jest blokowana.

W programie można zdefiniować dowolnie dużą liczbę reguł blokowania stron.

Każda reguła zawiera swoją nazwę, rodzaj akcji, domenę (lub adres IP) i efektywny czas obowiązywania.

•Akcja reguły to jedna z dwóch opcji: „zezwól“ lub „blokuj“.

•Domena (lub adres IP) to wzorzec, do którego dopasowywane będą odwiedzane strony.

We wzorcu można używać znaku „*“, który oznacza dopasowanie dowolnego ciągu znaków.

•Efektywny czas obowiązywania to wzorzec czasowy, w którym można wyszczególnić dni tygodnia lub godziny w obrębie dnia.

Jeżeli czas obowiązywania został zdefiniowany, to poza tym czasem reguła jest ignorowana.

Jeżeli odwiedzona strona pasuje do więcej niż jednej reguły, to:

•Jeżeli wszystkie z tych reguł mają akcję „blokuj“, to strona jest blokowana.

•Jeżeli co najmniej jedna z tych reguł ma akcję „zezwól“, to strona nie jest blokowana.

Jeżeli odwiedzona strona nie pasuje do żadnej reguły, to również nie jest blokowana.

Analogicznie jak dla blokowania stron w programie zdefiniować można dowolnie dużą liczbę reguł blokowania aplikacji.

Każda reguła zawiera swoją nazwę, ścieżkę blokowania uruchamianych aplikacji lub nazwę blokowanego pliku wykonywalnego i efektywny czas obowiązywania.

•Dla reguł blokowania aplikacji nie można zdefiniować akcji „zezwól“ (każda z tych reguł jest zawsze z akcją „blokuj“).

•We wzorcu nazwy blokowanego pliku lub ścieżki uruchamiania wykonywalnego również można używać znaku „*“.

Jeżeli uruchomiona aplikacja nie pasuje do żadnej reguły, to nie jest blokowana.

Analogicznie jak dla blokowania stron w programie zdefiniować można dowolnie dużą liczbę reguł blokowania rozszerzeń pobieranych plików.

Każda reguła zawiera swoją nazwę i zablokowane rozszerzenie pliku.

•Dla reguł blokowania rozszerzeń pobieranych plików nie można zdefiniować akcji „zezwól“ (każda z tych reguł jest zawsze z akcją „blokuj“).

•We wzorcu zablokowanego rozszerzenia pliku nie można używać znaku „*“.

•Reguły blokowania rozszerzeń pobieranych plików nie mają efektywnego czasu obowiązywania (obowiązują cały czas).

Jeżeli rozszerzenie ściągniętego pliku nie pasuje do żadnej reguły, to nie jest blokowane.

Atlas jest podstawowym obiektem w nVision 10, który zawiera zasadnicze, globalne ustawienia blokowania. Oznacza to, że konto każdego użytkownika, który nie należy do żadnej z grup, przyjmie ustawienia monitorowania, które przypisane są do Atlasu.

Atlas nie zawiera żadnych domyślnych ustawień blokowania, o ile nie zostały one utworzone w wyniku procesu migracji danych z nVision 9.

Każda grupa użytkowników zawiera wszystkie reguły blokowania Atlasu oraz grup nadrzędnych, do których należy.

Na poziomie grupy nie można w żaden sposób modyfikować reguł odziedziczonych z Atlasu ani z grup nadrzędnych. Nie można ich również usuwać ani wyłączać z dziedziczenia.

Na poziomie grupy można zdefiniować dowolnie dużą liczbę reguł indywidualnych, które zostaną dołączone do zbioru tych odziedziczonych.
Reguły indywidualne zdefiniowane w grupie są dziedziczone przez wszystkie grupy podrzędne, które do niej należą.

Konto użytkownika korzysta z reguł odziedziczonych z grup (i Atlasu) oraz z reguł indywidualnych.

Dla pojedynczego użytkownika można wyłączyć dziedziczenie reguł blokowania z Atlasu i grup.

Jeżeli użytkownik ma włączone dziedziczenie reguł, to obowiązuje go sumaryczna kolekcja:

Jeśli konto użytkownika przynależy do kilku grup, dla których skonfigurowano różne reguły blokowania, to wynikowo zastosowane będą reguły blokowania.

Jeżeli użytkownik ma wyłączone dziedziczenie reguł, to obowiązują go wyłącznie jego reguły indywidualne.

•Jeżeli zablokowano jakąś stronę globalnie, to można określić grupę użytkowników, którzy będą mieć do niej dostęp.

•Jeżeli nie zablokowano jakiejś strony globalnie, to można określić grupę użytkowników, dla których będzie zablokowana.

•Jeżeli użytkownik znajduje się w grupie, która posiada regułę „zezwól“ dla jakiejś strony, to nie można jej nadpisać regułą „blokuj“ i dołączyć go do innej grupy.

•Funkcję „białej listy” („zablokuj wszystkie strony oprócz poniższych“) można nadal zrealizować za pomocą reguły „blokuj“ dla domeny „*“.

•Jeżeli zablokowano globalnie jakąś aplikację lub rozszerzenie pobieranego pliku, to nie można ich odblokować na poziomie grupy.

•Jeżeli nie zablokowano globalnie jakiejś aplikacji lub rozszerzenia pobranego pliku, to można określić grupę użytkowników, dla których te byty będą zablokowane.

•Na poziomie ustawień użytkownika zawsze można zdefiniować indywidualny zestaw reguł, niezależnie od sposobu działania mechanizmu dziedziczenia.

Ustawienia blokowania

Blokowanie stron

Blokowanie aplikacji

Blokowanie rozszerzeń pobieranych plików